به جای بابا کی به من عیدی میده؟

من کودکی ده ساله ساکن صالح آباد و کلاس چهارم هستم هر وقت پدر و فرزندی را در کوچه و خیابان و بازار یا پارک می بینم با حسرت نگاه می کنم و غمی تمام وجودم را می گیرد که چرا پدرم نیست؟ چرا از محبت پدر محروم هستم؟ چرا از روزی که چشم باز کردم دست پدر روی سرم نیست؟ چرا هر شب خواب  بابا را می بینم؟ و چرا دیدنش در بیداری برایم رويا شده است؟ مادرم که در اوایل زندگی مشترکش تکیه گاهش را از دست داده می گوید: فرزندم پدرت روزی خواهد آمد اما نمی دانم آن روز کی فرا خواهد رسید! پدربزرگم در حسرت دیدار فرزندش سر به بالین خاک نهاد نمی دانم آیا روزی چشم کم سوی مادر بزرگم با دیدن فرزندش روشن خواهد شد؟نمی دانم آیا خدا هم از غم دل کوچک من خبر دارد؟ پدرم بعد از ازدواج بیکار بود به خاطر نبود شغل و خشکسالی های منطقه اغفال شده و خطا کرده و اکنون مجرم است او قبل از تولد من در آن سوی مرز در کشور ترکمنستان به خاطر حمل مواد مخدر زندانی شده است و باید بیست و پنج سال زندانی باشد ده سال از محکومیت خود را سپری کرده است و هنوز پانزده سال دیگر از زندانش مانده است من از تلویزیون شنیدم زندانی ها عید به مرخصی می آیند کاش پدر من هم عید به مرخصی می آمد کاش حتی پدرم اینجا زندان بود تا من همراه مادر و مادر بزرگم به ملاقاتش می رفتیم. کاش دولت خدمتگذارووزارت خارجه کمک می کردتا کسانی که مثل پدرمن درکشور همسایه زندانی هستند لااقل ادامه محکومیتشان را دراینجا سپری کنند.

کاش خواب هایم رنگ حقیقت به خود می گرفت

کاش دیدن دوباره پدرم برایم رویا نبود

وکاش...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: